ช่วงเวลาหนึ่งในละครเพลงแฮมิลตันหลังจากที่อเมริกาชนะสงครามปฏิวัติ เมื่อกษัตริย์จอร์จที่ 3 ของอังกฤษก้าวขึ้นมาบนเวทีและถามอย่างหน้าด้านว่า “อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป” นี่เป็นคำถามเร่งด่วนสำหรับสหราชอาณาจักรในขณะที่กำลังเซถลาไปสู่การแยกตัวออกจากสหภาพยุโรป

คำตอบยังไม่ชัดเจน ผู้สนับสนุน Brexit ยังคงโต้แย้งว่าการออกจากแอกของ EU จะแก้ปัญหาทั้งหมดผ่านข้อตกลงการค้าที่ดีขึ้น กฎระเบียบที่น้อยลง และลดจำนวนผู้อพยพลง แต่การประเมินเชิงกลยุทธ์ตามวัตถุประสงค์ทำให้ชัดเจนว่าโซลูชันเหล่านี้เป็นเพียงภาพลวงตา Michael E. Porter ผู้เชี่ยวชาญด้านกลยุทธ์การแข่งขันจาก Harvard Business School กล่าว บาคาร่า

ความท้าทายด้านการแข่งขันที่สหราชอาณาจักรเผชิญอยู่ในขณะนี้ได้แย่ลงอย่างมากจากการไม่ดำเนินการหลายปี “ความกังวลของเราคือสหราชอาณาจักรยังคงจมปลักอยู่กับความคิดเพ้อฝันเกี่ยวกับ Brexit” พอร์เตอร์ ศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยบิชอปวิลเลียม ลอว์เรนซ์แห่งเอชบีเอสกล่าว

เขาแย้งว่าการเป็นส่วนหนึ่งของยุโรปเป็นข้อได้เปรียบในการแข่งขันที่สำคัญสำหรับอังกฤษ เศรษฐกิจของประเทศได้รับประโยชน์จากการระดมทุนของสหภาพยุโรปมากกว่าที่สนับสนุน แม้ว่าจะเป็นผู้สนับสนุนสุทธิในงบประมาณของสหภาพยุโรปก็ตาม การย้ายถิ่นฐานเป็นแง่บวก ไม่ใช่แง่ลบอย่างที่การเมืองประชานิยมกล่าวอ้าง และกฎระเบียบของสหภาพยุโรปเป็นไปตามหลักปฏิบัติสากลที่ดี

ในทางกลับกัน Remainers ใช้เวลาเพียงเล็กน้อยในการอธิบายว่าสหราชอาณาจักรสามารถทำอะไรได้ดีกว่านี้ภายในสหภาพยุโรป เพื่อจัดการกับความท้าทายด้านการแข่งขันที่แท้จริงที่เศรษฐกิจของสหราชอาณาจักรกำลังเผชิญอยู่ แม้ว่าพวกเขาจะชี้ให้เห็นถึงต้นทุนของการออกจากสหภาพยุโรปอย่างถูกต้อง แต่ประชาชนก็ไม่เคยได้ยินแผนการที่คาดการณ์ล่วงหน้าว่าประเทศจะใช้ประโยชน์จากการเป็นสมาชิกสหภาพยุโรปอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นได้อย่างไรในอนาคต หากประเทศตัดสินใจที่จะอยู่ต่อ

ประเทศจำเป็นต้องดำเนินการเพื่อเพิ่มผลผลิตและฟื้นฟูความเจริญก้าวหน้า ในขณะที่การปรับปรุงผลิตภาพเป็นหนึ่งในไม่กี่ประเด็นที่กลุ่มผู้สนับสนุนและกลุ่มต่อต้าน Brexit เห็นพ้องต้องกัน วิธีการทำเช่นนั้นยังห่างไกลจากความชัดเจนและไม่ค่อยมีการหารือจากทั้งสองฝ่าย

“ความกังวลของเราคือสหราชอาณาจักรยังคงจมปลักอยู่กับความคิดเพ้อฝันเกี่ยวกับ BREXIT”

Porter และเพื่อนร่วมงานได้ตรวจสอบความสามารถในการแข่งขันของเศรษฐกิจสหราชอาณาจักรเป็นเวลาหลายปี โดยเริ่มจากเอกสารไวท์เปเปอร์ที่รัฐบาลร้องขอในปี 2546 เมื่อไม่นานมานี้ เขาเพิ่งตีพิมพ์บทความเรื่อง "ความสามารถในการแข่งขันของสหราชอาณาจักรหลัง Brexit"

ได้รับผลกระทบอย่างหนักจากวิกฤตเศรษฐกิจในปี 2551 เนื่องจากตำแหน่งหลักในการให้บริการทางการเงินของลอนดอน ทำให้สหราชอาณาจักรฟื้นตัวได้ช้ากว่าประเทศอื่นๆ ในยุโรป รัฐบาลได้ให้ความสำคัญกับการลดภาษี ลดกฎระเบียบ และบังคับใช้ความเข้มงวดทางการคลัง แต่ไม่ได้จัดการกับจุดอ่อนที่ลึกลงไป เช่น โครงสร้างพื้นฐานที่ยืดเยื้อเกินไป และการลงทุนด้านนวัตกรรมที่จำกัด สหราชอาณาจักรยังมีการขาดแคลนทักษะที่สำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มแรงงานทักษะปานกลาง การย้ายถิ่นฐานซึ่งถูกมองว่าเป็นตัวฉุดเศรษฐกิจโดยกองกำลังต่อต้าน Brexit เป็นข้อดีโดยการเพิ่มทักษะที่จำเป็นอย่างมากให้กับแรงงาน ปัญหาที่มีมายาวนานอีกประการหนึ่งคือรัฐบาลล้มเหลวในการกระตุ้นให้เกิดพลวัตทางเศรษฐกิจในภูมิภาคนอกลอนดอน

“สหราชอาณาจักรล้มเหลวในการเข้าใจแนวทางการพัฒนาระดับภูมิภาคซึ่งมีความสำคัญอย่างมากต่อความสำเร็จในเศรษฐกิจอื่นๆ” พอร์เตอร์ระบุ

การเติบโตที่ช้าและค่าแรงต่ำเป็นผลมาจากจุดอ่อนด้านการแข่งขันในระดับภูมิภาค ซึ่งมาชดเชยจุดแข็งในลอนดอน โครงสร้างแบบรวมศูนย์ของสหราชอาณาจักรล้มเหลวในการวางกลยุทธ์เพื่อขับเคลื่อนความเจริญรุ่งเรืองในภูมิภาค นอกจากนี้ นโยบายของบริษัทยังมุ่งเน้นไปที่อุตสาหกรรมที่แข็งแกร่งบางประเภท เช่น เภสัชภัณฑ์ การบินและอวกาศ และการผลิตรถยนต์ โดยไม่สนใจว่าเศรษฐกิจโดยรวมที่ถดถอย

แม้ว่าจะมีบางขั้นตอนในการพัฒนากลยุทธ์หลัง Brexit รวมถึงเอกสารสีเขียวเกี่ยวกับกลยุทธ์ทางอุตสาหกรรมที่เผยแพร่เมื่อปีที่แล้ว แต่ Porter เชื่อว่าแนวทางที่ชัดเจนยิ่งขึ้นเป็นสิ่งที่จำเป็น

อันดับแรกและสำคัญที่สุด สหราชอาณาจักรต้องกำหนดคุณค่าใหม่สำหรับตัวเองในฐานะที่ตั้งสำหรับการทำธุรกิจนอกสหภาพยุโรป เหตุผลสำคัญที่ทำให้สหราชอาณาจักรสามารถดึงดูดการลงทุนของบริษัทชั้นนำของญี่ปุ่นและเยอรมันได้ก็คือ เป็นทั้งสถานที่ที่ค่อนข้างมีประสิทธิภาพในการทำธุรกิจและเป็นอีกแห่งที่สามารถเข้าถึงตลาดสหภาพยุโรปที่กว้างขึ้น บริษัทต่างๆ ในสหรัฐอเมริกายังมองว่าสหราชอาณาจักรเป็นฐานยิงโดยธรรมชาติสำหรับการแข่งขันในยุโรป เนื่องจากมีความคล้ายคลึงกันในด้านวัฒนธรรมและภาษา