ความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการรับประทานอาหารกับอาการซึมเศร้าและวิตกกังวล

ในการศึกษาล่าสุดที่ตีพิมพ์ในBMC Medicineนักวิจัยได้ทำการศึกษาแบบไปข้างหน้าจำนวนมากเพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการบริโภคอาหารกับอาการซึมเศร้าหรือวิตกกังวล

ผลลัพธ์ชี้ให้เห็นว่าการบริโภคขนม เนย น้ำตาล เนย เว็บบาคาร่า และขนมหวานที่ทำจากนมที่เพิ่มขึ้น มีความสัมพันธ์กับอาการสุขภาพจิตที่เพิ่มขึ้น อาการเหล่านี้รุนแรงขึ้นเนื่องจากการบริโภคผักและผลไม้สดลดลง

การศึกษา: ความสัมพันธ์ของรูปแบบการบริโภคอาหารกับอาการซึมเศร้าและวิตกกังวล: การศึกษาในอนาคต  เครดิตรูปภาพ: Julia Sudnitskaya/Shutterstock.comการศึกษา:  ความสัมพันธ์ของรูปแบบการบริโภคอาหารกับอาการซึมเศร้าและวิตกกังวล: การศึกษาในอนาคต เครดิตรูปภาพ: Julia Sudnitskaya/Shutterstock.com

อาหารและสุขภาพจิต

ความผิดปกติด้านสุขภาพจิตเป็นภาวะทั่วไปที่ส่งผลกระทบต่อผู้คนมากกว่า 970 ล้านคนทั่วโลก โดยภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลเป็นสาเหตุสำคัญของความพิการและภาระโรค

มีงานวิจัยมากมายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างอาหารและสุขภาพจิต โดยการศึกษาก่อนหน้านี้ชี้ให้เห็นว่าการบริโภคสารอาหารเดี่ยวในปริมาณมาก โดยเฉพาะไขมันอิ่มตัวและน้ำตาลอิสระ และใยอาหารต่ำจะเพิ่มความเสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้าหรือวิตกกังวล

เครื่องดื่มรสหวาน เนื้อสัตว์ ผักและผลไม้บางชนิด และปลา ได้รับการระบุว่ามีส่วนทำให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพจิต

อย่างไรก็ตาม การศึกษาเหล่านี้มีข้อจำกัดที่สำคัญของการศึกษาเกี่ยวกับสารอาหารเดี่ยว ดังนั้นจึงไม่สามารถจับผลกระทบด้านสุขภาพจิตจากการรับประทานอาหาร ซึ่งโดยทั่วไปประกอบด้วยสารอาหารหลายชนิดที่บริโภคพร้อมกัน ผลเสริมฤทธิ์กันของการรับประทานอาหารที่มีสารอาหารหลายชนิดต่ออาการซึมเศร้าและวิตกกังวลยังคงไม่เคยมีมาก่อน

เกี่ยวกับการศึกษา

ในการศึกษานี้ นักวิจัยใช้โมเดลทางสถิติที่ขับเคลื่อนด้วยข้อมูลเพื่อระบุลักษณะรูปแบบการบริโภคอาหารหลัก (DPs) ซึ่งเป็นแบบจำลองทางสถิติที่ลดลง (RRR) เพื่อประเมินความสัมพันธ์แบบองค์รวมระหว่างพฤติกรรมการบริโภคอาหารกับผลลัพธ์ด้านสุขภาพจิต

พวกเขาใช้ข้อมูลกลุ่มประชากรตามรุ่นระยะยาวที่ครอบคลุมจาก UK Biobank และแบบสอบถามสุขภาพจิตและการวินิจฉัยทางคลินิกที่รายงานด้วยตนเอง

ชุดข้อมูลเริ่มแรกประกอบด้วยผู้เข้าร่วม 502,401 คนจาก UK Biobank ซึ่งเป็นการศึกษาตามรุ่นในอนาคตของผู้ใหญ่ที่ยินยอมซึ่งมีอายุระหว่าง 37 ถึง 73 ปี ซึ่งดำเนินการทั่วสหราชอาณาจักรระหว่างปี 2549 ถึง 2553 การคัดกรองผู้เข้าร่วมหลายรอบไม่รวมผู้ที่มีแบบสอบถามที่ไม่สมบูรณ์ การบริโภคพลังงานที่ผิดปกติ (ความร้อน) มะเร็ง และข้อมูลความแปรปรวนร่วมไม่เพียงพอ

ประชากรในการศึกษาขั้นสุดท้ายประกอบด้วย 157,212 คน โดยในจำนวนนี้ 70,271 คนได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าพื้นฐาน และ 70,070 คนมีความวิตกกังวลพื้นฐานในช่วงเริ่มต้นของการศึกษา